A purtèven al stass grinbalån zelèst
una muntûra ch’ l’arêv avó
da méttres tótt a cal livèl.
Mo al nòster l êra natt e stirè
inzirumè e malnàtt quall ch’a purtèvi vuèter.
Vuèter a magnèvi in mänsa
nuèter in vatta al nòstri scivanî.
Una separaziån vló dal èlt
chisà mâi cussa arénn psó brighèr
dnanz ai scudlût dal magnèr.
E separè a sän vanzè quèśi sänper
tròp intrighè, nuèter, con i padrón
e con gnìnta da rivendichèr
par partezipèr ai siòper.
Epûr l êra dala vòstra fadîga
ch’al vgnêva fòra al lavurîr finé
quall che nuèter avêven da faturèr,
registrèr e pò arscôder.
Sänza äl vòstri capazitè, al vòster śbózz
äl vòstri man sänper a rîśg d infurtónni
la fâbrica la srêv stè såul una scâtla vûda.
Dåpp a tant ân a v arcôrd tótt
quand a vgnêvi a ritirèr la bóssta
e am ringrazièvi con semplizitè.
Mo incû a sån mé a dîruv cal grâzie
ch’an sån mâi stè bóna ed dîr.
– ANNA BASTELLI